آهنگ (بـَـنگ) کار جدیدی در موسیقی قوم بختیاری هست که در اسفند 95 تولید شده.
سبک اجرا کلاسیکه و شعر با گویش بختیاری خونده شده.
آهنگ بّنگ اولین آهنگی هست که با این سبک در موسیقی بختیاری اجرا می شه.
امیدوارم مورد پسند علاقمندان به موسیقی قرار بگیره.
نام قطعه: بـَنگ ( بانگ)
آهنگساز و تنظیم کننده: کامران بهرامی
ترانه سرا: کامران بهرامی
میکس و مستر: حمید توفیقی
خواننده کامران بهرامی
متن و معنی ترانه:
بَنگ (بانگ)
اَفتَو؟ نا نداره (آفتاب؟ نایی ندارد)
آسمون؟ مَزاره (آسمان؟ مزار است)
مَه؟ مِن غریوی مُرده و (ماه؟ در غربت مرده است و)
آستاره بیوه ساره (ستاره بیوه گشته است)
نه ساز و نه عروسی (نه سرنایی و نه عروسی)
نه بُنگ یه خروسی (نه آواز خروسی)
از حِس حِس» سینه ی خوتم دی ایگُروسی (از خِس و خِس» سینه ی خودت هم دیگر میگریزی)
دنیا خَراوه (دنیا خراب است)
شُودیس عَذاوه (شادی اش عذاب است)
بس که گریوِستُم دلُم سی خوم کَواوه (از بس گریه کرده ام دلم برای خودم کباب است)
نه ایل و نه بُهونی (نه ایلی -مانده- و نه سیاه چادری )
نه ناله ی پِرونی (نه ناله ی پنج تیر پرانی -مانده-)
هیجا نَمَنده از قِدیما یه نشونی (هیچ کجا از گذشته ها نشانی نمانده)
نه نِشونی، نه نِشونی (نه نشانی نه نشانه ای)
رَهدِن سُوارون (سوران رفته اند)
چی باد و بارون (همچون باد و باران)
دی نیغُرُمنِن چی قِدیم خرسون و کارون (دیگر نمی خروشند چون گذشته -رود- خرسان و کارون )
بی یار و بی کس (بی یار و بی کس)
نیَشتُمه وا پس (به پشت سر نگاه کردم)
.
داغُم سی عَبدِمَمَد و سی بی خدابَس (دریغ و آهم برای عبده ممد و بی بی خدابس»)
کو عشق مِردون؟ (کجاست عشق مردانِ -بزرگ-؟)
کو مِردِ مِیدون (کجاست مرد میدان؟)
یه نومی اِز مِردون فقط وا مَنده تِیمون (تنها نامی از -علیمردان خان- نزد ما وامانده است)
ای گیُو بسه خَو (ای برادر! خواب، بس است)
هُمپای اَفتَو (هم قدم آفتاب)
بیَو تا یه شَوخین بزِنیم به لشکرِ شَو (بیا تا به لشکر شب، شبیخونی بزنیم)
بِرنوتِ بو کُن (-تفنگِ- برنوت را بو کن)
چوقاتِ لو کُن (لبه ی چوقایت -لباس مردان ایل- را برگردان کنایه از آماده شدن جهت کار مهمی»)
ای گیُو ووری و اِز هِمی حالا شورو کُن (ای برادر! برخیز و از همین هنگام، شروع کن)